Kind zijn in Malawi...

Een kind in Nederland  leeft in huis bij papa en mama, het wordt 's avonds ondergestopt in een warm bed. Het heeft kleding zonder grote gaten en scheuren. Het kan naar school en uit school kan het lekker spelen met allerlei speelgoed. Als het goed is wordt het geliefd, krijgt het aandacht, krijgt een knuffel als het valt, kan het bij papa of mama op schoot kruipen om even te kroelen. Een kind mag kind zijn...

Kind zijn in Malawi is in de meeste gevallen heel anders. Het leven is hard. Er wordt gevochten om in levensonderhoud te voorzien. En dat gaat aan een kind niet voorbij. De aandacht die er voor een kind in Nederland is, is er in Malawi niet. Als een kind valt, krijg het géén knuffel of een snoepje, maar hoor het: 'klaar nu!' en dat betekent dus altijd maar doorgaan. Je neemt je jongere broertje of zusje mee op je rug. Je werkt op het land. Je loopt een eind naar de waterpomp om even later met een zware jerrycan op je hoofd hetzelfde eind weer terug naar huis te lopen. Thuis gekomen is er ook weer van alles te doen. Maar spelen kan gelukkig ook. Alleen niet met een poppenwagentje, lego of een iPad. Een zelfgemaakte voetbal van natte bladeren die je bij elkaar bindt met een touwtje geeft minstens zoveel plezier, evenals een zelfgemaakte tol, of autootje van ijzerdraad en blik.

Er zijn ook kinderen die geen thuis hebben. Vader of moeder leeft niet meer. Hier in Malawi zijn er nogal wat oma's die de zorg voor hun kleinkind(eren) op zich nemen. Maar dat is niet eenvoudig. Een extra zorg, een extra kindermondje dat gevuld moet worden, en een extra kind dat kleding nodig heeft....

Een kleine 2 weken geleden is het pas gebouwde weeshuisje in Mbulumbuzi geopend. De Malawiaanse Florence is aangenomen als 'moeder' en vertelde ons enthousiast over haar huisje en  'haar kinderen'. Prachtig om te merken dat zij de kinderen een thuis wil bieden. Een thuis voor kinderen die geen thuis hebben. Omdat hun ouder(s) overleden zijn of niet voor hun kunnen zorgen. Inmiddels wonen er 4 kinderen, er is plaats voor 10. Het in frisblauw geverfde huisje straalt rust, liefde en gezelligheid uit. De kinderen laten trots hun kamertje en stapelbed zien. Ze krijgen eten, krijgen aandacht en vinden hier een thuis, waar ook zij naar verlangen. Omdat ze kind zijn..

Heerlijk dat wij hier in Malawi er aan bij mogen dragen om een kind ook kind te laten zijn. De levensomstandigheden kunnen we helaas niet veranderen. Maar aandacht of een aai over de bol geven, dollen met de kinderen en laten merken dat je van ze houdt, dat kan altijd. En dat doen we volop!!!